Naar Dardennen
Naar jaarlijkse gewoonte trekken we dit weekend naar de Ardennen. Ik geniet er volop van een frisse wandeling in de kleurenpracht van de herfst.

Tot rust komen .. ook al is het soms inspannend, zo’n wandeling. Ik heb het gevoel dat mijn lijf meer zuurstof krijgt, mijn spieren terug op zijn plaats komen, mijn gedachten uitdoven.

Kortom, er is meer ruimte voor ‘mij’.

De natuur betrekken in therapie.
Er zijn therapeuten die gaan wandelen met hun cliënten. En als het uitkomt, eventjes uitrusten op een bankje. Ik heb het zelf nog nooit gedaan, maar als ik bij mezelf merk hoe weldadig het kan zijn, zou ik het experiment wel willen aangaan. De natuur meer betrekken tijdens de begeleiding.

Een bankje voor mijn ziel
Ergens onderweg kom ik een gedichtje tegen,
met daarin volgende zin:
‘Un banc pour reposer son âme’.

Ik glimlach …
Zo’n bankje waar mijn ziel kan uitrusten is welkom op een wandeling in de Ardennen.
En dient het bankje bij de therapeut niet hetzelfde doel?