3 grote inzichten over conflict

Als gastblogger voor Sterk op je werk schreef ik dit bericht over conflicten.
Je kan het ook hier vinden : https://www.sterkopjewerk.be/blogitem/3-grote-inzichten-over-conflicten-20190624

Conflicten zijn normaal

We willen graag conflicten vermijden. Het is niet aangenaam, het is spannend, we voelen ons er ongemakkelijk bij, we willen vooral niemand kwetsen. En toch zijn conflicten de normaalste zaak in de wereld.

Kan je je inbeelden? Een wereld waarin iedereen hetzelfde denkt en er nooit een meningsverschil is? Er zou weinig innovatie zijn.

Conflicten zijn vruchtbare grond om nieuwe ideeën te ontwikkelen. Het is net het verschil wat voor verandering zorgt.

Heb je een conflict met je collega? Bedenk dan eens : waarom zou het goed zijn om dit conflict te hebben? Waar verschillen jullie van mening? Hoe kijkt deze persoon naar de wereld om er op die manier over te denken?
Mochten jullie in overleg gaan, zou hieruit iets nieuw kunnen ontstaan?

https://unsplash.com/photos/3qucB7U2l7I

Neem het niet persoonlijk

Het is een cliché als een huis … en toch lukt dat niet altijd zo gemakkelijk.

Als ik teams begeleid vraag ik dikwijls : “Wie onder jullie heeft, in het overbrengen van een boodschap, eigenlijk altijd de beste bedoeling?” Waarbij iedereen natuurlijk zijn hand opsteekt.

Bij de volgende vraag : “Wie onder jullie voelt zich al eens gekwetst of geraakt, als iemand uit het team een moeilijke boodschap brengt?” En opnieuw steekt iedereen zijn hand op.

Iedereen communiceert met de beste bedoeling … en toch kwetsen we mekaar soms zonder dat we dat willen ….
Bedoeling en interpretatie zitten niet op dezelfde lijn, terwijl niemand daar “bewust” voor kiest. Hoe kan dat dan persoonlijk tegen jou zijn?

Als je ervan uitgaat dat jouw collega met de beste intentie iets doet of zegt, verandert dat hoe je naar het conflict kijkt? Indien je de goede intentie zou benoemen van je collega en je vertelt erbij waarom dit jou heeft geraakt, zou dit een ander soort gesprek op gang kunnen brengen?

Smeed het ijzer als het koud is

De meeste boeken over conflicthantering zullen aanraden om het conflict zo snel mogelijk uit te praten. Ik ga akkoord met deze bewering, maar wil ze wel even nuanceren.

Wanneer is dat, zo snel als mogelijk?

Voel je dat de spanning tussen jou en je collega hoog oploopt? Merk je dat je nog volop in je boosheid zit? Voel je je zo geraakt dat je nog moeilijk uit je woorden geraakt? Neem dan even een pauze.

Als je vol in de emotie zit is het niet handig om een conflict uit te praten. Ons lijf reageert op heel wat prikkels, we zitten in vechten of vluchten modus, en we willen maar 1 ding : gelijk krijgen. Geen goed vertrekpunt om een conflict uit te praten.

Zo snel als mogelijk betekent dus ook : wanneer jij wat rustiger bent, de zaak vanop een afstand kan bekijken en met mildheid naar je collega kan kijken. Soms is dat al na een halfuurtje, maar soms heb je misschien een paar dagen nodig. De nadruk ligt op “mogelijk”, niet op “snel”.

Stel het echter niet té lang uit, oude koeien uit de sloot halen is niet bevorderlijk voor de samenwerking. Of misschien merk je wel dat het zinloos is om het er nog over te hebben, altijd alles moeten uitspreken is ook niet nodig.

Wil je meer weten over hoe je een conflict goed kan aanpakken?

Een aanrader is de methode van verbindende of geweldloze communicatie. Met deze 4 stappen kan je moeilijke boodschappen toch op een verbindende manier brengen, met respect voor jezelf en je gesprekspartner.

Natuurlijk kan jouw loopbaanbegeleider je ook ondersteunen om je voor te bereiden op een moeilijk gesprek.


Benieuwd hoe jouw innerlijk weten werkt? (cf The inside out understanding)
Neem contact op, ik kijk ernaar uit om samen met je te verkennen hoe deze inzichten jouw werk en je leven kunnen veranderen!