Weerstand tegen het huidige moment
Ik schreef in mijn vorige blog een quote van Eckhart Tolle. Hij schrijft dat stress te wijten is aan onze weerstand tegen het huidige moment. De oplossing daarvoor is natuurlijk ‘leven in het nu’.

Ik heb me er mateloos over gefrustreerd, over dat “Leven in het Nu”.  Hoe doe je dat in godsnaam? Als ik ‘alleen maar’ leef in het nu, kan ik nooit op vakantie gaan. Kan ik geen plannen maken met vrienden, kan ik zelfs niet plannen wat ik morgen ga eten.

Dat “leven in het nu” lukt me eigenlijk alleen als ik mediteer (en dan moet het nog een “goede meditatie” zijn, want mijn gedachten nemen me dikwijls mee naar andere oorden). Wordt er dan eigenlijk verwacht dat ik constant in meditatieve toestand rondloop? Dat is toch niet haalbaar??

Weerstand tegen het huidige moment dus!

Er is alleen maar ‘nu’.
Tot ik onlangs Jeff Foster ontdekte. Hij heeft gelijkaardige ideeën als Eckhart Tolle, maar hij maakt ze voor mij toch net iets toegankelijker.

Door Jeff zijn boeken en lezingen is langzaam tot me doorgedrongen dat we alleen maar ‘nu’ kunnen leven. Hoe graag we ook verwijlen in het verleden, hoe graag we ook verlangend kijken naar de toekomst.
Deze melancholie en dat verlangen voelen we in het ‘nu’. Als we plannen en dromen van vakantie, is dat ook in het ‘nu’.

Er is alleen maar ‘nu’.
‘Leven in het nu’ is niet nóg iets wat we “moeten doen”.
We doen het al, het gaat vanzelf.

Jeff Foster aan het woord :
Jammer genoeg in het Engels, zonder ondertitels.

Hoe ontspannend en bevrijdend is het,
dat zoiets vanzelf gaat?

Hebben jullie nog inspirerende sprekers/schrijvers die in mijn blog een plekje verdienen?