Het gaat de laatste tijd echt goed met me. Sinds ik de “inside out understanding” heb ontdekt ontvouwt het leven zich als een echt cadeautje. Ik ervaar minder frustraties, als er iets gebeurt wat lastig is kan ik dat gemakkelijker relativeren, ik sta meer open voor nieuwe dingen en ik lach veel meer de laatste tijd.

Alleen is het enorm moeilijk om te beschrijven wat er dan precies gebeurt.

Ik … last van stress??!!

Toen ik een paar weken terug enorm gefrustreerd was op het werk (zie ook dit blogje) kreeg ik last van brandend maagzuur. Wat me eigenlijk nog nooit was overkomen.

In eerste instantie ging ik langs bij de dokter om af te toetsen dat er niets anders aan de hand was. Maar nee hoor, voor de rest is alles piekfijn in orde, stress dus.

Toen ging mijn mallemolen aan de gang …
“Lap, daar heb je het!
Ik die zoveel zou moeten weten over stress door de opleidingen die ik volgde, door de boeken die las … Ik die weet hoe ons denk/voelsysteem werkt, Ik krijg dat soort maagklachten van de stress?”

Er volgde nog een gigantische klaagzang met een pak oordelen, maar die zal ik je besparen.

Dat kan toch niet …. ik moet daar tegen kunnen!

Gevolg : ik ging opnieuw aan de slag  – tegen beter weten in – met yoga en ademhalingsoefeningen, ik begon meer op mijn eten te letten.

Nu, op zich is er niets mis met ademhalingsoefeningen en yoga, begrijp me niet verkeerd!!
Als je ervaart dat dit je helpt, vooral blijven doen!!

Maar ik geraakte nog meer gefrustreerd, want ik “moest” opstaan om mijn yoga oefeningen te doen en ik “moest” beter ademhalen en ik “moest” van alles en nog wat. Herkenbaar?

Tot ik er na een paar dagen – ik hield het niet lang vol – genoeg van had.
En ik dacht bij mezelf : f*%£k it! Dan heb ik maar maagzuur!

Een vrolijke hinde … wtf?

Wat in de dagen daarna volgde kan ik moeilijk omschrijven.

Langzaam maar zeker kwam mijn hoofd tot rust. Alsof er langzaam een deken van sereniteit over me heen werd gelegd. De maagklachten verdwenen en sindsdien ga ik door het leven als een vrolijke hinde.

Photo by Kate Stone Matheson on Unsplash

En ik haat het dat ik zo’n vage, wollige, psycho-babble, spirituele bull shit beschrijvingen gebruik. Ik heb indertijd wel wat boeken verslonden van die aard en ik kon er niets mee.
Dan zei ik in mezelf tegen die schrijvers:
“Hoe zo, je voelde een deken van sereniteit over je heen?
Hoe moet ik dat in ’s hemelsnaam zelf gedaan krijgen?
En wtf is een vrolijke hinde???”

En dat is het ‘m net.
Ik deed niets … het overkwam me.
Alsof die sereniteit uit een andere laag kwam, ver weg van mijn rationele ik die alles wil begrijpen, onder controle houden en perfect kunnen uitleggen (lastig hé!! 😉 ).

Achteraf bekeken zou je natuurlijk kunnen zeggen dat ik de situatie volledig omarmd heb, dat ik ze aanvaard heb.
Maar in het moment had ik absoluut niet het idee dat ik de situatie omarmde of dat ik iets aan het aanvaarden was.
In het moment was ik het gewoonweg beu en gaf ik op.

The Inside Out Understanding

En dat is iets wat vanuit The Inside Out Understanding ook geponeerd wordt.
Ons systeem is zelf regulerend ….
Als we niet té veel in de weg zitten, als we niet té veel zelf ons denken willen sturen en veranderen, dan corrigeert het systeem zich vanzelf. Een rustige en kalme geest is onze “default”.
De principes achter onze menselijke beleving beschrijven dit zeer mooi. Via in-zicht in deze principes – hoe onze menselijke beleving werkt, niet hoe we moeten leven – doorzien we stress situaties gemakkelijker en komt onze ratio sneller tot rust.

Het feit dat ik woorden moet gebruiken die tekortschieten om dit te beschrijven vind ik jammer. Ik kan alleen hopen dat waar ik naar wil verwijzen je aanspreekt en dat je interesse hebt om het voor jezelf te ervaren.

Ik wil in het voorjaar starten met een online groepje hierrond.
Hoe we stress kunnen verkennen vanuit “The Inside Out Understanding”
Kijk ook mijn uitnodiging via dit filmpje. Interesse om mee te doen?
Stuur me een mailtje!