Oei, ik groei …

Je hebt het vast ook meegemaakt.
Als twaalf- dertienjarige een nieuwe winterjas krijgen. Zo’n dikke, warme jas. Zo eentje die je eruit doet zien als een Michelin-mannetje.

Het is een ‘coole’ jas. De andere kinderen van de klas zijn best jaloers op die jas. En hij is ook gewoon lekker om aan te doen, ik kan er mezelf in verbergen.
De volgende winter kijk ik er enorm naar uit om die jas opnieuw aan te doen. Alleen … de mouwen zijn te kort … en mijn rug is bloot … en hij spant een beetje …

Hoe kan dat nu? Ben ik zoveel veranderd? Of zou ik de jas kunnen aanpassen zodat ik ‘m toch nog kan dragen? Het wordt een gevecht met mezelf. Merken dat’ie eigenlijk niet meer past en ‘m toch niet kunnen wegdoen. Er af en toe mijn neus in duwen, me wentelen in de melancholie en de gezelligheid van deze jas.

Herinneringen overweldigen mij. Ik speelde, lachte, danste, zong en genoot in deze jas. Ik maakte ruzie met mijn beste vriendje, zei pijnlijke dingen, voelde me eenzaam, boos en verdrietig in deze jas. Er zat zo’n gaatje in de binnenzak, waardoor ik telkens moest prutsen om mijn kleingeld er terug uit te krijgen. Als het regende lekte de kap en kwam ik als een verzopen kat thuis. Het was dus geen perfecte jas.
En toch overheerst het warme gevoel van die gezellige knuffeljas.

Ik weet niet wat ik moet doen met deze jas, dus ik hang ‘m nog even in de kast.
Dat “niet weten”  brengt me rust.

Het brengt me bij de uitspraak van Terentius
“Ik ben een mens en niets menselijks is mij vreemd”

Ervaringen brengen het beste en het slechtste in ons naar boven.
En dat maakt het leven zo heerlijk interessant.
Licht laten schijnen in onze schaduw.
Het zorgt ervoor dat we groeien in Bewust-Zijn.

Dit is voorlopig mijn laatste blogje.
Ook deze blog is een jas geworden die voor mij, op dit moment, te klein aanvoelt.
Ik hang ‘m in de kast en verwijl nog even in het “niet weten”.

1 gedachte op “Oei, ik groei …

  1. Lieve Mie,

    Wat een mooie eerlijke tekst! Zo’n jas is iets unieks… neem hem regelmatig vast en er tovert zich een glimlacht! Zeker weten!
    Dank voor de interessante, inspirerende, ontroerende blogs.
    Ik hoop echt dat je het ooit terug opneemt! Ik wacht vol verwachting….!

    Liefs,
    AM

Reacties zijn gesloten.