Mens-druk
Er zijn mensen die prima om kunnen met wat werkdruk. Mensen die zelfs beter presteren als ze wat meer werk hebben. Maar die net minder gemakkelijk kunnen omgaan met conflicten of spanningen tussen collega’s.

Jammer genoeg merk ik vaak dat een groep collega’s zichzelf een team noemt, maar dat er eigenlijk geen sprake is van een team. Het gaat om een groep individuen die toevallig in hetzelfde lokaal zitten of toevallig een zelfde leidinggevende hebben. Dat maakt echter nog geen team.

Kan ik mezelf zijn?
Wat de ideale collega is hangt natuurlijk af van persoon tot persoon. Steun krijgen in waar je niet zo goed in bent en ruimte krijgen om uit te blinken in waar je wel goed bent is belangrijk. Toch denk ik dat een team een gemeenschappelijk doel nodig heeft. Dat er samen gewerkt wordt aan een doel en dat een doel halen ook gevierd wordt. Niet zo letterlijk, in de zin van een fles champagne doen knallen, maar er wél aandacht voor hebben en er elkaar erkenning voor geven.

Frederic Laloux schrijft in zijn boek Reinventing Organisations over de TEAL-beweging. Eén van de principes van de TEAL-beweging is heelheid, kan en mag de collega aanwezig zijn – zoals hij is. Dat vraagt ook een innerlijk proces, hoe meer we onszelf kunnen aanvaarden voor wie we zijn, hoe beter het ook lukt om de ander in zijn heelheid te laten zijn.

Coachingsproces
Tijdens het coachingsproces valt het me op dat conflicten nog lang ‘niet ok’ zijn. We zijn met z’n allen conflictvermijders en we hebben nooit geleerd hoe we moeten omgaan met een conflict. Een mooie techniek hiervoor is de geweldloze communicatie van Marshall Rosenberg.

Waar een aantal mensen samenzitten is het logisch dat er conflicten ontstaan. En zonder conflict is er ook minder vernieuwing en creativiteit.
Hoe zou het zijn om conflicten als ‘normaal’ te beschouwen?

( * De 7 bronnen van arbeidsvreugde van Kees Kouwenhoven : fysiek welbevinden – collegialiteit – waardering en vertrouwen – goede prestaties – groei – werken met hart en ziel – zingeving)